"Bedrijven mogen niet, direct of indirect, steekpenningen of andere oneigenlijke voordelen aanbieden, beloven, geven of vragen om een contract of een ander oneigenlijk voordeel te verkrijgen of te behouden."
De OESO beschrijft in haar Leidend beginsel
over de strijd tegen corruptiein zogenaamd begrijpelijke termen, wat elk bedrijf zou moeten
waar elk bedrijf zich aan zou moeten houden. Het feit dat dit er in de praktijk anders uitziet
en zich niet altijd aan de leidende beginselen houdt, is helaas een feit,
die we ook in bedrijven hebben moeten ervaren.
In zeer weinig gevallen zullen de betrokkenen van tevoren over de risico's hebben nagedacht.
nagedacht over de risico's van het betalen of ontvangen van steekpenningen.
De risico's die verbonden zijn aan het betalen of ontvangen van steekpenningen. Dit maakt het des te belangrijker voor een
Het is des te belangrijker dat een bedrijf zich hiertegen uitspreekt en duidelijke richtlijnen opstelt.
Alarmbellen op de Zuid-Afrikaanse site
In deze zaak ging het om een mogelijk geval van corruptie in de dochteronderneming van een in de VS genoteerd overheidsbedrijf. Het bedrijf, dat actief is in de olie- en gasindustrie, zou in Zuid-Afrika, waar de dochteronderneming is gevestigd, steekpenningen hebben betaald om overheidsopdrachten binnen te halen.
In het begin zijn het "slechts" beschuldigingen die onderzocht moeten worden. Het volgende moment wordt echter duidelijk welke risico's er plotseling opduiken:
- Zwarte lijst van de Groep in de VS voor overheidsopdrachten. Als deze situatie zich voordoet. zal 50 % van de groepsomzet wegvallen, aangezien deze omzet gebaseerd is op contracten met de Amerikaanse overheid.
- Gevangenisstraffen voor de verantwoordelijke managers.
- Hoge Boetes die in de tientallen miljoenen kunnen lopen.
Om de crisissituatie in te dammen en vooral de risico's uit te schakelen, wordt Jan-Hendrik Heinen ingeschakeld als Manager Internal Audit. Zijn taken zijn er vooral op gericht een volledig en juist beeld van de situatie te krijgen, de huidige situatie te analyseren en passende corrigerende maatregelen uit te werken.
Interne audit moet duidelijkheid brengen
Als verantwoordelijke projectleider neemt hij de planning van een interne audit op zich. Het zwaartepunt van de controle ligt bij de verkrijging en evaluatie van verzamelde informatie. Meer bepaald omvat dit de volgende stappen:
Operationele maatregelen :
- Beheer en uitvoering van een "verrassingsaudit" ter plaatse
- Het uitvoeren van forensische onderzoeken en analyses
- Het houden van interviews met de belanghebbenden
Maatregelen van organisatorische aard:
- Een team van specialisten samenstellen
- Opstelling van een gericht auditprogramma en een bijbehorend documentatieverzoek
- Betrokkenheid van belanghebbenden op groepsniveau
Communicatieve maatregelen:
- Waarborgen van de nodige geheimhouding en overeenkomstige instructiemaatregelen
Uit de interne audit is gebleken dat het team op sommige gebieden moet worden bijgeschoold. Er worden passende maatregelen genomen om ervoor te zorgen dat alle werknemers zich op hetzelfde (kennis)niveau bevinden en mogelijke risico's als gevolg van onwetendheid in de toekomst worden beperkt.
Voorts wordt een anticorruptiebeleid voor de hele onderneming ontwikkeld, dat vervolgens in de bedrijfsstructuur wordt geïntegreerd. Werknemers worden opgeleid en bewust gemaakt van de problematiek. De opgedane kennis kan zo worden overgedragen op toekomstige scenario's.
